Karta Przedmiotu

Politechnika Białostocka Wydział Informatyki
Kierunek studiów Data Science Poziom i forma
studiów
pierwszego stopnia
stacjonarne
Grupa przedmiotów /
specjalność
Profil kształcenia ogólnoakademicki
Nazwa przedmiotu Szeregi czasowe i prognozowanie Kod przedmiotu DS1S4SCP
Rodzaj zajęć obowiązkowy
Formy zajęć i liczba godzin W Ć L P Ps T S Semestr 4
30 30 Punkty ECTS 4
Program obowiązuje od 2025/2026
Przedmioty wprowadzające Algebra liniowa 1 (DS1S1AL1),   Algebra liniowa 2 (DS1S2AL2),   Algorytmy i struktury danych (DS1S4ASD),   Analiza matematyczna 1 (DS1S1AM1),   Analiza matematyczna 2 (DS1S2AM2),   Statystyka matematyczna (DS1S3SMA),  
Cele przedmiotu Przekazanie podstawowej wiedzy niezbędnej do analizy szeregów czasowych, tworzenia prognoz oraz oceny ich jakości. Rozwój praktycznych umiejętności modelowania i prognozowania ekonomicznych szeregów czasowych.
Ramowe treści programowe Teoretyczne podstawy prognozowania. Prognozowanie na podstawie klasycznych modeli trendu. Miary dokładności prognoz. Modele wahań sezonowych. Prognozowanie z wykorzystaniem nieliniowego modelu trendu. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych. Prognozowanie ma podstawie jednorównaniowego modelu ekonometrycznego. Analiza przepływów międzygałęziowych i model Leontiewa.
Inne informacje o przedmiocie przedmiot ma związek z prowadzoną na Uczelni działalnością naukową
Wyliczenie: Nakład pracy studenta związany z: Godzin
ogółem
W tym
kontaktowych
W tym
praktycznych
udziałem w wykładach 30 30
udziałem w innych formach zajęć 30 30 30
indywidualnym wsparciem merytorycznym procesu uczenia się, udziałem w zaliczeniach organizowanych poza planem zajęć 4 4
przygotowaniem do zaliczenia wykładu 12
przygotowaniem do zaliczenia pracowni specjalistycznej 12 12
przygotowaniem do bieżących zajęć 12 12
Razem godzin: 100 64 54
Razem punktów ECTS: 4 2.6 2.2
Zakładane kierunkowe efekty uczenia się Wiedza Umiejętności Kompetencje
społeczne
DS1_W01 DS1_U03
DS1_W08 DS1_U09
DS1_U17
DS1_U19
Cele i treści ramowe sformułował(a) dr Dariusz Kacprzak Data: 29/05/2025
Realizacja w roku akademickim 2026/2027
 
Treści programowe
Wykład
1. Teoretyczne podstawy prognozowania: definicje prognoz i ich znaczenie, funkcje i klasyfikacja prognoz, reguły i podstawowe założenia prognozowania, etapy prognozowania, błędy prognoz, dane wykorzystywane w prognozowaniu. Prognozowanie na podstawie klasycznych modeli trendu
2. Dopasowanie trendu liniowego do danych empirycznych, ekstrapolacja liniowej funkcji trendu
3. Dekompozycja szeregu czasowego
4. Modele wahań sezonowych
5. Metoda trendów jednoimiennych okresów
6. Prognozowanie z wykorzystaniem nieliniowego modelu trendu: wielomianowy, odwrotnościowy, wykładniczy, potęgowy, logarytmiczny, hiperboliczny I, II i III, log-hiperboliczny. Dopuszczalność prognoz
7. Miary dokładności prognoz: średni względny błąd prognozy ex post, średni kwadratowy błąd prognozy ex post, względny kwadratowy błąd prognozy ex post, współczynnik zbieżności Theila
8. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych: metody naiwne, metody średniej ruchomej
9. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych: metody wyrównywania wykładniczego, metoda trendu pełzającego z wagami harmonicznymi
10. Prognozowanie ma podstawie jednorównaniowego modelu ekonometrycznego: predykcja ekonometryczna, założenia teorii predykcji, źródła danych
11. Wybór postaci analitycznej modelu ekonometrycznego: liniowa, wielomianowa, wykładnicza, potęgowa, logarytmiczna, hiperboliczna
12. Symulacje na podstawie charakterystyk: prędkość zmian, stopa wzrostu, elastyczność, symulacje postaci analitycznej modelu
13. Analiza przepływów międzygałęziowych, tablica przepływów międzygałęziowych
14. Model Leontiewa, prognozowanie na podstawie modelu Leontiewa
15. Zaliczenie wykładu
Pracownia specjalistyczna
1. Prognozowanie na podstawie klasycznych modeli trendu.
2. Dopasowanie trendu liniowego do danych empirycznych, ekstrapolacja liniowej funkcji trendu.
3. Dekompozycja szeregu czasowego.
4. Modele wahań sezonowych.
5. Metoda trendów jednoimiennych okresów.
6. Prognozowanie z wykorzystaniem nieliniowego modelu trendu: wielomianowy, odwrotnościowy, wykładniczy, potęgowy, logarytmiczny, hiperboliczny I, II i III, log-hiperboliczny. Dopuszczalność prognoz.
7. Kolokwium
8. Miary dokładności prognoz: średni względny błąd prognozy ex post, średni kwadratowy błąd prognozy ex post, względny kwadratowy błąd prognozy ex post, współczynnik zbieżności Theila.
9. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych: metody naiwne, metody średniej ruchomej.
10. Prognozowanie na podstawie modeli adaptacyjnych: metody wyrównywania wykładniczego, metoda trendu pełzającego z wagami harmonicznymi.
11. Prognozowanie ma podstawie jednorównaniowego modelu ekonometrycznego: predykcja ekonometryczna, założenia teorii predykcji, źródła danych.
12. Wybór postaci analitycznej modelu ekonometrycznego: liniowa, wielomianowa, wykładnicza, potęgowa, logarytmiczna, hiperboliczna.
13. Analiza przepływów międzygałęziowych, tablica przepływów międzygałęziowych.
14. Kolokwium.
15. Zaliczenie zajęć.
Metody dydaktyczne
(realizacja stacjonarna)
W wykład problemowy; wykład konwersatoryjny; wykład z prezentacją multimedialną
Ps programowanie z użyciem komputera; ćwiczenia laboratoryjne; symulacja
Metody dydaktyczne
(realizacja zdalna)
W wykład problemowy; wykład konwersatoryjny; wykład z prezentacją multimedialną
-
Forma zaliczenia
W zaliczenie pisemne z pytaniami otwartymi
Ps kolokwia
Warunki zaliczenia
W Uzyskanie min. 30% z każdego E1-E2, a po spełnieniu tego warunku ostateczna ocena wynika z sumy uzyskanych punktów.
Kryteria oceny:
[ 0 – 50]% punktów – 2.0
(50 – 60]% punktów – 3.0
(60 – 70]% punktów – 3.5
(70 – 80]% punktów – 4.0
(80 – 90]% punktów – 4.5
(90 – 100]% punktów – 5.0
Ps Uzyskanie min. 30% z każdego E3-E5, a po spełnieniu tego warunku ostateczna ocena wynika z sumy uzyskanych punktów.
Kryteria oceny:
[ 0 – 50]% punktów – 2.0
(50 – 60]% punktów – 3.0
(60 – 70]% punktów – 3.5
(70 – 80]% punktów – 4.0
(80 – 90]% punktów – 4.5
(90 – 100]% punktów – 5.0
Symbol efektu Zakładane efekty uczenia się Odniesienie do efektów uczenia się zdefiniowanych dla kierunku studiów
Wiedza Umiejętności Kompetencje
społeczne
Wiedza: student zna i rozumie
E1 podstawowe pojęcia z teorii predykcji oraz posiada zaawansowaną wiedzę w zakresie zastosowań matematyki w prognozowaniu.
E2 powiązania zagadnień prognozowania z działami matematyki teoretycznej i stosowanej.
Umiejętności: student potrafi
E3 konstruować modele matematyczne wykorzystywane w prognozowaniu.
E4 wyznaczać prognozy na podstawie modeli szeregów czasowych i modeli przyczynowo-skutkowych oraz ocenia jakość prognoz.
E5 dobrać odpowiednią metodę rozwiązania prognozowania do postawionego problemu.
Symbol efektu Sposób weryfikacji efektu uczenia się Forma zajęć na której zachodzi weryfikacja
E1 zaliczenie pisemne W
E2 zaliczenie pisemne W
E3 kolokwia Ps
E4 kolokwia Ps
E5 kolokwia Ps
Literatura podstawowa
1. P. Dittmann, Prognozowanie w przedsiębiorstwie: metody i ich zastosowanie. Wydawnictwo Nieoczywiste - imprint GAB Media, Warszawa, 2022
2. M. Cieślak (red): Prognozowanie gospodarcze: metody i zastosowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2011
3. B. Guzik, D. Appenzeller, W. Jurek, Prognozowanie i symulacje. Wybrane zagadnienia, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań, 2007
Literatura uzupełniająca
1. J. B. Gajda, Prognozowanie i symulacje w ekonomii i zarządzaniu. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa, 2017
2. L. Liu, Time series analysis and forecasting, River Forest: Scientific Computing Associates Corp., 2006
3. A. Welfe, Ekonometria: metody i ich zastosowanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 2009
Koordynator przedmiotu: dr Marzena Filipowicz-Chomko, dr Dariusz Kacprzak Data: 30/05/2025