Wydział Informatyki
Kierunek studiów Informatyka Poziom i forma studiów pierwszego stopnia inżynierskie stacjonarne
Specjalność / Ścieżka dyplomowania --- Profil kształcenia ogólnoakademicki
Nazwa przedmiotu Modelowanie dynamiki opinii Kod przedmiotu INF1MDO
Rodzaj przedmiotu obieralny
Forma zajęć i liczba godzin W Ć L P Ps T S Semestr 5
26 30 Punkty ECTS 5
Przedmioty wprowadzające Algebra liniowa z geometrią analityczną (INF1ALG),   Analiza matematyczna (INF1AMA),   Równania różniczkowe i różnicowe (INF1RRR),  
Cele przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodami modelowania dynamiki opinii w systemach społecznych. Przedstawione zostaną matematyczne i obliczeniowe modele opisujące procesy kształtowania opinii, interakcje społeczne oraz wpływ mediów i technologii na społeczne postawy. Studenci zdobędą umiejętności implementacji oraz analizy symulacji komputerowych dotyczących rozprzestrzeniania opinii w różnych środowiskach.

Treści programowe

Elementy teorii grafów. Modele z czasem ciągłym: Frencha-DeGroota, Abelsona, Taylora, Hegselmanna-Krause’go, Cuckera-Smale’a. Modele z czasem dyskretnym: Friedkina-Johnesena, Hegselmanna-Krause’go, Cuckera-Smale’a.

Wykład:
1. Elementy teorii grafów
2. Model Frencha-DeGroota z czasem ciągłym
3. Model Abelsona z czasem ciągłym
4. Model Taylora z czasem ciągłym
5. Model Hegselmanna-Krause’go z czasem ciągłym
6. Model Cuckera-Smale’a z czasem ciągłym
7. Model Friedkina-Johnesena z czasem dyskretnym
8. Model Hegselmanna-Krause’go z czasem dyskretnym
9. Model Cuckera-Smale’a z czasem dyskretnym
10. Rola sieci społecznych w propagacji opinii
11. Wpływ dezinformacji i mechanizmów rekomendacyjnych na dynamikę opinii
12. Analiza wyników i interpretacja danych
13. Test końcowy

Pracowania specjalistyczna:

1. Implementacja modeli dynamiki opinii z czsem ciągłym (np. Python, MATLAB)
2. Implementacja modeli dynamiki opinii w czasem dyskretnym (np. Python, MATLAB).
3. Eksperymenty z wpływem struktury sieci społecznych na dynamikę opinii
4. Testowanie i ocena efektów dezinformacji w symulowanych systemach
5. Wybór tematu projektu
6. Realizacja projektu
7. Realizacja projektu
8. Realizacja projektu
9. Realizacja projektu
10. Realizacja projektu
11. Realizacja projektu
12. Realizacja projektu
13. Realizacja projektu
14. Realizacja projektu
15. Ocena projektów

Metody dydaktyczne

programowanie z użyciem komputera,   wykład informacyjny,   klasyczna metoda problemowa,   wykład problemowy,  

Forma zaliczenia

Wykład: zaliczenie pisemne.
Pracownia specjalistyczna: omplementacja i analiza wybranego modelu dynamiki opinii (40%), projekt końcowy: opracowanie i prezentacja symulacji (40%)

Symbol efektu uczenia się Zakładane efekty uczenia się Odniesienie do kierunkowych efektów uczenia się
EU1 wybrane modele matematyczne dynamiki opinii INF1_W01
INF1_W14
EU2 analizować modele matematyczne pojawiające się w dynamice opinii INF1_U01
INF1_U13
EU3 wykorzystać narzędzia informatyczne do badania modeli matematycznych pojawiających się w dynamice opinii INF1_U02
INF1_U13
EU4 zrozumienia i uznania roli modeli matematycznych w opisie zjawisk społecznych opartych na dynamice opinii. H1_K01
Symbol efektu uczenia się Sposób weryfikacji efektu uczenia się Forma zajęć na której zachodzi weryfikacja
EU1 zaliczenie pisemne W
EU2 sprawozdanie z projektu końcowego Ps
EU3 sprawozdanie z projektu końcowego Ps
EU4 sprawozdanie z projektu końcowego Ps
Bilans nakładu pracy studenta (w godzinach) Liczba godz.
Wyliczenie
1 - Udział w wykładach 26
2 - Udział w pracowni specjalistycznej 30
3 - Udział w konsultacjach 4
4 - Przygotowanie do zaliczenia wykładu 15
5 - Przygotowanie projektu końcowego 50
RAZEM: 125
Wskaźniki ilościowe GODZINY ECTS
Nakład pracy studenta związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 60
(1)+(2)+(3)
2.4
Nakład pracy studenta związany z zajęciami o charakterze praktycznym 80
(2)+(5)
3.2
Literatura podstawowa

1. Y. Wang, E. Garcia, D. Casbeer, F. Zhang, Cooperative control of multi-agent systems, John Wiley & Sons, Hoboken 2017
2. R. A. Horn, Ch. R. Johnson, Matrix analysis, Cambridge University Press, Cambridge 2017
3. U. Krause, A discrete nonlinear and non-autonomous model of consensus formation. Communication in Difference Equations, 227–236, 2000
4. F. Cucker, S. Smale, Emergent Behavior in Flocks, IEEE Transactions on Automatic Control, 52, no. 5, 852–862, 2007

Literatura uzupełniająca

1. A.V. Proskurnikova, R. Tempo, A tutorial on modeling and analysis of dynamic social networks. Part I, Annual Reviews in Control, Annual Reviews in Control 43, 65–79, 2017
2. A.V. Proskurnikova, R. Tempo, A tutorial on modeling and analysis of dynamic social networks. Part II, Annual Reviews in Control 45, 166–190, 2018
3. M. DeGroot, Reaching a consensus. Journal of the American Statistical Association, 69, 118–121, 1974
4. M. Taylor, Towards a mathematical theory of influence and attitude change. Human Relations, 21(2), 121–139, 1968

Jednostka realizująca Katedra Matematyki Data opracowania programu
Program opracował(a) dr hab. Ewa Girejko 2025.02.23