Metoda syntezy złożonych wielopoziomowych układów kombinacyjnych (metoda М6)
Istotnym ograniczeniem zastosowania powyższych metod jest ograniczenie maksymalnej rangi (liczby literałów) koniunkcji realizowanych funkcji. W przypadku naruszenia tego warunku możliwe są dwa podejścia do rozwiązania tego problemu:
1) synteza dodatkowego układu kombinacyjnego na PLD do realizacji wszystkich koniunkcji zadanego zbioru funkcji Boolowskich;
2) synteza dodatkowego układu kombinacyjnego na PLD do obniżenia rangi koniunkcji do zadanej wielkości.
W przepadku podejścia pierwszego, dalsza synteza może odbywać się drogą połączenia wyjść PLD za pomocą sumy logicznej OR (metoda M2), kiedy dopuszczalne jest montażowe łączenie wyjść, albo połączenie m koniunkcji funkcją sumy logicznej za pomocą drugiego poziomu układów PLD (metody M3 i M4), albo też drogą syntezy układu z wykorzystaniem wewnętrznych pętli sprzężenia zwrotnego PLD (metoda M5), kiedy to niedopuszczalne jest montażowe łączenie wyjść. W przypadku drugiego podejścia, maksymalną rangę koniunkcji można obniżyć do zadanej wartości, a dalszą syntezę przeprowadzić odpowiednio do jednej z metod M2-M5.
Metoda M6 zawiera trzy etapy. W pierwszym etapie określa się zbiór Y* realizowanych funkcji w pełni zgodnie z jedną z metod M2-M5, wykorzystywanych na trzecim etapie. W drugim etapie realizuje się koniunkcję zbioru funkcji Boolowskich Y* układu wielopoziomowego na PLD. Przy tym oddzielne koniunkcje lub ich części mogą być wykorzystywane jako faktory do realizacji innych koniunkcji. Na trzecim etapie syntezy wykorzystuje się jedną z metod M2-M5.
Główną zaletą metody M6 jest brak ograniczeń na jej zastosowanie, tj. dana metoda może być zastosowana do syntezy bardzo złożonych zbiorów funkcji Boolowskich w dowolnych systemach cyfrowych za pomocą dowolnych układów PLD.
Wady metody M6 są następujące:
- wysoki koszt realizacji;
- mała szybkość tak zbudowanych układów kombinacyjnych;
- różny czas formowania się wartości funkcji wyjściowych.
Jak widać, metoda M6 jest przeznaczona do syntezy bardzo złożonych zbiorów funkcji Boolowskich, których realizacja za pomocą innych metod jest niemożliwa.